week van de pleegzorg: 3 Breese pleeggasten aan het woord

Van 13 tot 22 november is het de week van de pleegzorg. We staan deze week stil bij het belang en kracht van de Vlaamse pleeggezinnen. Deze mensen staan elke dag opnieuw klaar voor mentaal of fysiek gehandicapte kindjes of volwassen personen en zorgen ervoor dat deze personen een gelukkig leven hebben.

Wij laten deze week 3 Breese pleeggasten vertellen over hun ervaringen in hun pleeggezin. 

Wie is Eddy?

• 48 jaar
• Uit Bree
• Woont bij zijn zus Anna, samen met pleegzus Romina
• Zet zich actief in voor pleegzorg

Eddy en zijn zus Anna woonden allebei in bij hun moeder. Toen zij vijf jaar geleden overleed stelde Eddy zich de vraag wat voor hem nu de beste optie was. Pleegzorg was er al een gekend gegeven. Pleegzus Romina had namelijk al eerder een plekje gevonden in hun gezin. Eddy besefte dat alleen wonen geen optie is voor hem. Hij stelde daarom zelf voor om bij zijn zus te blijven wonen. Hij informeerde zich bij de pleegzorgwerker die op dat moment al bij hen over de vloer kwam. En zo bleek pleegzorg ook voor hem een optie te zijn.

Mensen helpen

Eddy is erg zelfstandig. Hij verplaatst zich zelf met de auto. Maar sommige dingen lukken niet alleen. “Ik kan voor zoveel dingen op Anna rekenen”, vertelt hij dankbaar. “Zij helpt me met allerlei administratieve dingen, want dat is niks voor mij. Pleegzorg helpt waar Anna niet kan helpen. Ik heb veel vertrouwen in onze begeleidster.”

Eddy is bijzonder sociaal geëngageerd. “Ik vind het belangrijk om mensen te helpen. Ik doe vrijwilligerswerk bij pleegzorg. Ik help er de tuin onderhouden. Ik heb er veel fijne mensen door leren kennen, en dat heeft me vertrouwen gegeven.”

Ondersteuning door Pleegzorg Limburg

Eddy is pleeggast. Dat wil zeggen dat hij en zijn zus ondersteund worden door Pleegzorg Limburg. Want deze organisatie is er niet alleen voor kinderen die voor korte of lange tijd niet bij hun ouders kunnen wonen. Ook volwassenen (+18 jaar) met een beperking die gezinsondersteuning nodig hebben krijgen hulp op allerlei vlakken. Zo komt er regelmatig een vaste begeleider langs bij hen thuis en ontvangen ze ook financiële steun.

Ambassadeur voor volwassenpleegzorg

“Mensen kennen pleegzorg voor volwassenen nog veel te weinig”, vindt Eddy. “Waarom kiezen voor een pleeggast? Je krijgt veel vriendschap, en ook hulp van terug van pleeggasten zoals ik. Dat beseffen mensen vaak niet.” Eddy helpt zelf heel graag in huis. “Ik kan poetsen, stofzuigen, stof vegen, maar ook koken. Ik heb een tijdje kooklessen gevolgd. Ik heb bij kerstmis zelfs een volledig menu klaargemaakt”, glimt hij van trots.

Gezocht: pleeggezinnen voor personen met een beperking

Eddy kan gelukkig bij zijn zus terecht. Maar heel wat andere volwassenen met een fysieke of psychische beperking zoeken nog een warm gezin dat hen de nodige structuur, hulp en huiselijkheid kan bieden. Dat kan op verschillende manieren: voltijds, enkele dagen in de week of af en toe een weekend of in de vakantie.

Wie is Chris?

• 22 jaar
• Uit Bree
• Werkt op de landbouwschool
• Is gek op dieren

Chris kwam als 2-jarig knaapje in het gezin van Gisele, Luc en hun 2 dochters (toen 4 en 6 jaar oud) wonen. Hij voelt zich er intussen al 20 jaar thuis. En dat zie je. Zijn pleegzus legt hem duidelijk uit wat er van hem verwacht wordt. Chris houdt van structuur en duidelijkheid.

Alleen wonen lukt niet

Chris is niet het enige pleegkind dat in het gezin kwam wonen. De afgelopen jaren vonden meerdere kinderen hier een ‘tijdelijke’ thuis. Pleegzorg is dus een heel normale zaak voor hen. Andere pleegkinderen helpen die het moeilijk hebben, en gezinnen ondersteunen die even tijd nodig hebben om hun leven terug op de rails te krijgen, het voelt heel natuurlijk. Ook al is het niet altijd evident.

Chris heeft een mentale beperking. Alleen wonen is voor hem dus geen optie. Daarom woont hij ook op volwassen leeftijd nog steeds bij zijn pleeggezin, als ‘pleeggast’. Hij werkt overdag op de landbouwschool, waar hij zijn vaste taken zoals o.a. de dieren verzorgen met veel toewijding doet.

Grote dierenvriend

“We hebben zelf twee honden: Shiva en Rojas. Vooral Rojas, een Greyhound, is mijn grote vriend. Het is een Spaanse rescue hond, die we uit het asiel hebben gehaald”, vertelt Chris.

Elke zaterdag speelt Chris badminton. Maar hij geniet nog het meest van zijn weekendwerk bij de boer. Daar helpt hij met het schoonmaken van dierenhokken, de dieren voeren en water geven. “Dat is eigenlijk mijn hobby”, geeft Chris toe, “ik verzorg zelfs de slangen.”

Ondersteuning door Pleegzorg Limburg

Chris is pleeggast. Dat wil zeggen dat hij en zijn pleeggezin ondersteund worden door Pleegzorg Limburg. Want deze organisatie is er niet alleen voor kinderen die voor korte of lange tijd niet bij hun ouders kunnen wonen. Ook volwassenen (+18 jaar) met een beperking die gezinsondersteuning nodig hebben krijgen hulp op allerlei vlakken. Zo komt er regelmatig een vaste begeleider langs bij hen thuis en ontvangen ze ook financiële steun.

Gezocht: pleeggezinnen voor personen met een beperking

Chris voelt zich helemaal thuis bij zijn pleeggezin. Maar heel wat andere volwassenen met een fysieke of psychische beperking zoeken nog een warm gezin dat hen de nodige structuur, hulp en huiselijkheid kan bieden. Dat kan op verschillende manieren: voltijds, enkele dagen in de week of af en toe een weekend of in de vakantie.

Wie is Romina?

• 27 jaar
• Uit Bree
• Woont bij Anna, samen met pleegbroer Eddy
• Houdt van carnaval

Romina kwam op 5-jarige leeftijd in een pleeggezin terecht. Ze vond er een veilige plek bij Anna en haar broer Eddy om verder op te groeien. Door haar mentale beperking ging Romina na haar 18de verjaardag over naar pleegzorg voor volwassenen.

Zorgboerderij

Romina gaat momenteel nog naar school. Ze zit daar elke week in een klas voor +21 jarigen die samen allerlei activiteiten doen. Tot er een plaats vrij is in het dagcentrum kan ze hier terecht. “Ik hoef niet elke dag te gaan, enkel op vaste dagen ga ik naar school. De andere dagen kan ik naar de opvang in Bree”, legt ze uit.

Maar waar ze écht naar uitkijkt, is haar bezoekje aan de zorgboerderij. Daar kan ze elke twee weken op woensdag terecht. “Op de zorgboerderij help ik de dieren verzorgen, mag ik ook mee koken en de dieren knuffelen. Er zijn kippen, konijnen, ezels, een hond en cavia’s”, verduidelijkt ze.

Ik voel me gelukkig

Als Romina mocht kiezen, zou ze hier vaker naartoe komen. “Alles is hier aangepast aan ons”, beseft Romina. “Ik voel me er echt gelukkig.”

Maar ook in haar pleeggezin bij Anna en Eddy voelt ze zich thuis. “Ik geniet van de vrijheid die ik hier krijg. Ik mag regelmatig alleen een wandeling maken. Anna vertrouwt me daarin. Ik ga ook wel eens alleen winkelen.”

Ondersteuning door Pleegzorg Limburg

Romina is pleeggast. Dat wil zeggen dat zij en haar pleeggezin ondersteund worden door Pleegzorg Limburg. Want deze organisatie is er niet alleen voor kinderen die voor korte of lange tijd niet bij hun ouders kunnen wonen. Ook volwassenen (+18 jaar) met een beperking die gezinsondersteuning nodig hebben krijgen hulp op allerlei vlakken. Zo komt er regelmatig een vaste begeleider langs bij hen thuis en ontvangen ze ook financiële steun.

Gezocht: pleeggezinnen voor personen met een beperking

Romina is gelukkig in haar pleeggezin. Maar heel wat andere volwassenen met een fysieke of psychische beperking zoeken nog een warm gezin dat hen de nodige structuur, hulp en huiselijkheid kan bieden. Dat kan op verschillende manieren: voltijds, enkele dagen in de week of af en toe een weekend of in de vakantie.

Is dit engagement iets voor jou? Of zorg jij al voor een volwassene met een beperking en wil je weten of je in aanmerking komt voor de steun van Pleegzorg Limburg? Neem dan contact op via 089 84 07 60 of info@pleegzorglimburg.be.