Kunstwerk voor Hof van de Deken in de maak!
Topnieuws!
Kunstenaar Leon Vranken en zijn concept “Common ground” komen naar Bree. Enorme zwerfkeien als ‘landschap in een landschap’ vormgeven is één ding op papier. Deze week werden vervoer en een kraan gevonden om het klusje van de plaatsing te klaren! Gelukkig heeft deze kunstenaar in de publieke ruimte al voor hetere praktische vuren gestaan. Enorm trots dat Bree mee in zijn portfolio komt!
Zwerfkeien
Klets!: Dag Leon, wat een mooie installatie voeg jij toe aan ons stadspark! Hoe vlot het daar in de praktijk?
Leon: Vraag me dat eind september nog eens! De zwerfkeien werden op locatie geselecteerd en ook de productie van de rugleuningen schiet goed op. Het is eerder het logistieke deel van het werk dat een echt huzarenstukje is geworden. De verschillende keien hebben een gewicht van om en bij de 4.000 kilo die met een speciaal transport naar Bree zullen komen. Eenmaal ter plaatse worden ze met een hijskraan voorzichtig op hun plaats gelegd, waarna de rugleuningen kunnen bevestigd worden.
Klets!: Het ontwerp is alvast prachtig. Heel benieuwd naar de uitvoering! Hoe kwam je juist op dit idee?
Leon: Dit was een uitdagende opdracht voor mij. Eerst ben ik de Hof van de Deken gaan bezoeken, op zoek naar aanknopingspunten. Ik trof vooral vervallen banken aan in een stadsparkje dat geherwaardeerd zou kunnen worden. Ik wilde echt de plek laten spreken en ben dan beginnen te puzzelen aan het idee: Hoe kan ik iets maken waar de parkbezoeker iets aan heeft? Iets dat misschien ook een functie kan hebben? Na enkele pogingen kwam ik op het idee om een plek te creëren in een plek, een landschap in een landschap, als het ware. Waar mensen elkaar kunnen ontmoeten of rustig alleen zitten. Maar ook: hoe kan ik de verwachting van de toeschouwer helemaal doorbreken? Ik werk namelijk graag met installaties
waarbij er een interactie is met het publiek. In tweede instantie zocht ik naar de herbruikbaarheid van bestaande, aanwezige elementen. Zo kwam ik tot het hergebruik van het parkmeubilair.
Klets!: De gerecupereerde leuningen van de oude banken zijn een hele leuke toets! Is het de bedoeling dat we er echt op gaan zitten?
Leon: Ja hoor, die interactie kan je letterlijk nemen. Het is de bedoeling dat het werk een plek wordt waar mensen elkaar kunnen ontmoeten,
rusten, praten, kijken. Zo werd het ook omschreven in de opdracht van het stadsbestuur. De publieke ruimte is gemeenschappelijk en iets van ons allemaal. Persoonlijk vindt ik het belangrijk dat mijn werk daar rekening mee houdt en misschien ook een antwoord op kan bieden.
Natuur versus cultuur
Klets!: Zit er ook een speciale betekenis achter de keuze voor deze materialen en presentatie?
Leon: Zwerfkeien komen vaak terug in mijn werk. In het verleden maakte ik een werk waarbij ik keien kopieerde in materialen die ons net beschermen
tegen de impact van de natuur. Ik gebruikte hiervoor isolatieschuim, roofing, zonneluifels, enz… De originele zwerfkeien werden tentoongesteld
naast hun nagemaakte ‘dubbelganger’. De dualiteit van ‘natuur’ versus ‘cultuur’ is ook een thema dat vaak terugkeert. Voor Common ground is dit niet
anders; Het spanningsveld tussen de eeuwenoude zwerfkeien en de industrieel geproduceerde rugleuningen sprak me heel erg aan. Zwerfkeien
komen van nature ook voor in de regio van de Maasvallei. Zoals elke zwerfkei andere uiterlijke kenmerken heeft, zien de rugleuningen er ook allemaal divers uit.
Klets!: Wat zeg je tegen criticasters die zeggen “een leuning op een steen plaatsen, dat kan ik ook!”
Leon: Haha, geen probleem om daarover een gesprek aan te knopen! Vroeger was ik daar gevoeliger voor, maar ik hoop dat ik mensen hun verwachting ga kunnen doorbreken. Dit werk gaat ook niet zozeer over de ‘moeilijkheidsgraad’ voor het produceren van een kunstwerk. Het gaat eerder over het surreëel beeld dat ontstaat; tuinstoelleuningen die in oeroude zwerfkeien verankerd zitten, dat bovendien ook nog functioneel is. Ik kijk wel uit naar de opening op 29 september en naar de meningen van toeschouwers maar ik hoop natuurlijk dat het publiek de meerwaarde van het werk ervaart!